Telemedycyna nazywana jest również medycyną na odległość - umożliwia udzielanie świadczeń medycznych bez względu na bariery geograficzne. Jest to dziedzina nauki wykorzystująca elementy medycyny, informatyki i telekomunikacji. Telemedycyna zwiększa dostępność usług medycznych oraz pozwala skrócić czas oczekiwania na kontakt z lekarzem. Jedną z wielu jej zalet jest między innymi polepszenie opieki zdrowotnej na odizolowanych lub odległych terenach, a także zredukowanie konieczności dojazdów pacjentów do stacjonarnych placówek medycznych.
Telemedycyna stanowi uznany sposób sprawowania opieki nad pacjentem, a co za tym idzie, może być traktowana jako jeden ze standardów postępowania medycznego.
Stosowanie teleporad było szczególnie rekomendowane w okresie epidemii COVID-19 przez Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Rzecznika Praw Pacjenta.
Towarzystwa naukowe zalecają stosowanie rozwiązań telemedycznych w opiece medycznej sprawowanej nad pacjentem.
Nowelizacja Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz.U. z 2021 poz. 790) wprowadziła zmianę umożliwiającą lekarzowi udzielanie świadczeń zdrowotnych nie tylko w tradycyjny sposób podczas osobistej wizyty pacjenta w placówce medycznej, ale również za pomocą systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Jeśli jednak lekarz przeprowadzający badanie w ramach tzw. e-wizyty uzna, że pacjent wymaga pomocy specjalisty w placówce stacjonarnej, poinformuje o tym pacjenta i w razie potrzeby wystawi odpowiednie skierowanie.
Za pośrednictwem systemów telekomunikacji i technologii informatycznych w ramach telemedycyny możliwe jest w szczególności: udzielanie porad, konsultacji i zaleceń lekarskich, interpretacja wyników badań laboratoryjnych, wystawianie e-recept, e-skierowań i e-zwolnień lekarskich (e-ZLA).